حنجره ناحیه مرکزی گردن را اشغال می کند. حنجره در خط وسط گردن در حدود مهره های ۳-۶ گردنی قرار دارد.
این عضو در اطفال بالاتر از بالغین قرار دارد . حنجره از بالا به حلق و از پائین به نای منتهی میشود. اسکلت سخت حنجره متشکل از تعدادی غضروف و یک استخوان است. در اصل حنجره شامل سه غضروف منفرد و سه غضروف زوج است. یکی از غضروفهای منفرد حنجره، تیروئید نام دارد. این غضروف بزرگ ترین غضروف حنجره به شمار می آید و غضروفی است به شکل یک کتاب نیمه باز که در قسمت جلو، در مردان در حالت عادی یک زاویه ۹۰ درجه و در زمان بلوغ یک زاویه ۱۲۰ درجه را تشکیل می دهد. برجستگی ناشی از این زاویه سیب آدم نامیده می شود.
غضروف انگشتری نیز یکی دیگر از غضروفهای منفرد است. غضروف انگشتری در قسمت عقب وسیع تر از قسمت جلو است و به همین دلیل شبیه یک حلقه انگشتر می ماند. طول و عرض این غضروف ۲ سانتی متر و ضخامت آن تقریباً ۳ میلیمتر است. این غضروف در قسمت پایین غضروف تیروئید قرار دارد.
از جمله غضروفهای زوج حنجره نیز می توان از غضروف هرمی نام برد که شکلی شبیه هرم داشته و روی غضروف انگشتری متصل می شود. سایر غضروفهای حنجره به نام های اپی گلوت، قرنی و میخی می باشد.
هیوئید نیز تنها استخوان مجاری هوایی است. بقیه ساختمان‌های مستحکم حنجره همه غضروفی‌اند و هریک نقش مهمی در حرکت طناب های صوتی و تولید صوت دارند.
.
عضـلات حـنجـره شـامـل عضـلات خـارجـی و داخـلی می باشد. عضلات خارجی شامل کریکو تیروئید ، عضلات سوپراهیوئید واینفراهیوئید میشود.
عضلات داخلی حنجره شامل تیرو آرتینوئـید ، تـیرو اپیگلـوتیـک ، آری اپیگوتیک ، کریکوآرتنیوئید خلفی، کریکو آرتینوئید جانبی و انیتر آرتنیوئید می باشد. عضلات نزدیک کننده طنابهای صوتی حقیقی شامل تیرو آرتینوئید ، کریکوآرتینوئید جانبی و خلفی و اینترآرتنیوئید میباشد. عضله دور کنـنده طنـاب صـوتـی حقـیقی کـریـکوآرتینوئید خلفی می باشد. عضله کـریـکوتیـروئیـد تنسور ( TENSOR ) طنـاب صـوتــی می باشد.
عضله آری اپیگوتیک مدخل ( INLET ) حنجره را می بندد و عضله تیرو اپی گلوتیک عضله طناب صوتی کاذب می باشد.
