۱ ـ استفاده نابجا از حنجره مثل فریاد زدن، جیغ زدن،خندیدن با صدای بلند و یا استفاده بیش از اندازه از حنجره که در برخی از مشاغل مثل معلمین،گویندگان،گفتاردرمانگران و مداحان دیده می شود
۲ ـ بیماریهای التهابی و عفونی حنجره مثل سرماخوردگی ،لارنژیت حاد یا مرمن،عفونت سینوس و نیز سرفههای پیاپی در اثر التهاب دستگاه تنفسی؛
۳ ـ آلرژی که باعث افزایش ترشح حلق و در نتیجه تورم تارهای صوتی میشود؛
۴ ـ ریفلاکس یا برگشت اسید معده به مری و گلو که باعث آسیب به مخاط حنجره خواهد بود
۵ ـ قرارگیری در معرض مواد شیمیایی ،آلاینده ها و یا دود سیگار
۶ ـ خشکی هوا که بیشتر در زمستان و در مناطق سرد و خشک نمود پیدا میکند؛
۷ ـ عبور لولههای تنفسی و تراک از حنجره به هنگام بیهوشی عمومی برای اعمال جراحی که گاها باعث آسیب به مخاتط حنجره می شود؛
۸ ـ ضربه مستقیم به حنجره و به دنبال آن شکستگی غضروف های حنجره؛
۹ ـ بیماریهای تیروئید و همینطور اعمال جراحی که در این ناحیه انجام میشود و گاها باعث آسیب به اعصاب حنجره خواهد بود؛
۱۰ ـ بیماریهای نرولوژیک نظیر ام.اس و یا سکته مغزی.
۱۱-وجود ضایعاتی نظیر پولیپ،ندول و … درلبه تارهای صوتی